Drie belangrijke formules voor het vissen

A. Het is beter om na zonsondergang te vissen dan vóór een onweersbui

Het is een gebruikelijke viservaring om liever na zonsondergang te vissen dan vóór een onweersbui. De belangrijkste redenen voor deze ervaring zijn als volgt:

1. Lichtprobleem: Bij zonsopgang of zonsondergang is het licht zachter, minder visueel stimulerend voor vissen, en kunnen vissen gemakkelijker naar voedsel in het water zoeken. Vóór het onweer is het weer echter somber en is het licht gedimd, wat het zicht van vissen zal beïnvloeden en het moeilijk zal maken om voedsel te vinden.

2. Temperatuurprobleem: Na zonsondergang is de watertemperatuur hoger en het zuurstofgehalte in het water lager, waardoor vissen gemakkelijker het aas kunnen pakken. Vóór een onweersbui daalt de temperatuur echter meestal, en de watertemperatuur zal ook dienovereenkomstig dalen, en ook de activiteit van de vissen zal afnemen, waardoor het moeilijk wordt om het aas te pakken.

3. Luchtdrukprobleem: Vóór een onweersbui daalt de luchtdruk meestal, wat een zekere impact zal hebben op de visactiviteiten en niet bevorderlijk is voor de visserij. Na zonsondergang is de luchtdruk relatief stabiel, waardoor de activiteit van vissen ook relatief stabiel is en het aas makkelijker te pakken is.

4. Veiligheidskwesties: Vóór het onweer is het meestal slecht weer, wat een zekere impact kan hebben op de veiligheid van vissersvrienden. En na zonsondergang is het weer stabieler en minder gevoelig voor veiligheidsproblemen.

Kortom, het is een betere viservaring om liever na zonsondergang te vissen dan vóór een onweersbui, wat het viseffect tot op zekere hoogte kan verbeteren en de veiligheid van vissersvrienden kan garanderen. Deze ervaring moet uiteraard worden aangepast aan factoren als verschillende regio's, seizoenen en vissoorten, en kan niet worden gegeneraliseerd.

B. Er zullen drie migraties per dag plaatsvinden en er zal in de ochtend en in de avond gevist worden

Vissen migreren drie keer per dag, 's morgens,' s middags en 's avonds. En ‘vissen in de ochtend en avond’ betekent dat tijdens de drie migraties de ochtend- en avondperiode meer geschikt zijn om te vissen. Er zijn verschillende redenen voor deze verklaring:

1. Lichtprobleem: Tijdens de ochtend- en avondtrek is het licht relatief zacht en stimuleert het niet gemakkelijk het zicht van de vis. Maar 's middags is de zon sterker en het licht verblindender, zodat vissen snel bang worden en niet gemakkelijk het aas pakken.

2. Temperatuurprobleem: Tijdens de ochtend- en avondmigratie is de watertemperatuur relatief laag en het zuurstofgehalte relatief hoog, waardoor de stofwisseling van de vissen relatief snel zal zijn en het aas gemakkelijker te pakken is. Rond de middag is de watertemperatuur echter hoger, het zuurstofgehalte is relatief laag, het metabolisme van vissen is relatief langzaam en het is niet gemakkelijk om het aas te pakken.

3. Voedselprobleem: Tijdens de ochtend- en avondmigratie zoeken vissen meestal voedsel in het water, waardoor het gemakkelijker wordt om aas te eten en te pakken. Tussen de middag verstoppen vissen zich meestal op de bodem van het water of op een koele plek om te rusten, en het is niet gemakkelijk om voedsel te vinden.

Samenvattend zijn de ochtend en de avond geschikter om te vissen, omdat factoren als licht, temperatuur, zuurstofgehalte en het foerageren van vissen gunstiger zijn voor het vissen.

C. Als het water stijgt, is de visserij ondiep, en als het water zich terugtrekt, is de visserij diep

Het gezegde ‘ondiep vissen als het water stijgt en diep vissen als het water zich terugtrekt’ wordt vaak gezegd door sportvissers, en het is ook een soort samenvatting van ervaringen die door oefening worden verkregen. De reden voor deze zin is dat veranderingen in het waterpeil het leven en de activiteiten van vissen zullen beïnvloeden. Wanneer het waterpeil stijgt, neemt de waterdiepte toe en neemt de stromingssnelheid toe, waardoor het voor vissen moeilijker wordt om voedsel en leefgebied te vinden. Daarom verzamelen vissen zich in ondieper water om te voorkomen dat ze onder water komen te staan ​​of worden weggespoeld. Tegelijkertijd zal ook de eetlust van vissen worden aangetast en kunnen ze waakzamer zijn en minder snel bijten. Daarom moet de visdiepte, wanneer het waterpeil stijgt, ondieper zijn, om dicht bij het activiteitenbereik van de vis te blijven en de kans op het doorbijten van de haak te vergroten.

Wanneer het waterpeil daalt, wordt de waterdiepte ondieper en vertraagt ​​de waterstroom, waardoor het gemakkelijker wordt voor vissen om leefgebied en voedsel te vinden, en tegelijkertijd is het gemakkelijker voor vissen om te bijten. Daarom moet de visdiepte op dit moment dieper zijn, om het activiteitenbereik van de vis beter te benaderen en de kans te vergroten dat hij in de haak bijt. Kortom, de uitdrukking “ondiep vissen als het water stijgt en diep vissen als het water zich terugtrekt” is niet alleen een samenvatting van ervaringen, maar ook een begrip van de ecologische omgeving van vissen.